Επιτέλους μπάλα και τροφή για σκέψη

Πρώτο δείγμα γραφής, πρώτα συμπεράσματα, πρώτη ενδεκάδα για τον Νίκο Αναστόπουλο και φυσικά πρώτη νίκη και μάλιστα εύκολη με 0-3 κόντρα στον Αιγινιακό που δίνει την δυνατότητα στον Άρη εφόσον αξιοποιήσει την έδρα του στα παιχνίδια με Βέροια και Αστέρα να προκριθεί στην επόμενη φάση του κυπέλλου.

Του Αλέξη Σαββόπουλου

Συμφωνώ και επαυξάνω στα όσα είπε ο έλληνας τεχνικός ότι το πρωτάθλημα και η άνοδος είναι ο φετινός βασικός στόχος του Άρη αλλά μια καλή πορεία στο κύπελλο, αν μη τι άλλο θα δώσει, πόντους στο υποβαθμισμένο πρεστίζ της ομάδας. Τι είδαμε στη Βέροια; Τον Άρη να κερδίζει χωρίς να εντυπωσιάζει. Να αξιοποιεί τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που διαθέτει και να τιμωρεί τα κενά στην άμυνα του Αιγινιακού. Κάτι που θα χρειαστεί να κάνει και στο πρωτάθλημα στις ευκαιρίες που θα του παρουσιάζονται. Κόντρα σε κλειστές άμυνες το παυσίπονο είναι ένα γρήγορο γκολ που θα τις ανοίξει και θα κάνει πιο εύκολη τη δουλειά.

Με λογική την έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού από επίσημα παιχνίδια (άλλο τα φιλικά), που είναι κάτι που θα βελτιωθεί μέσα από τους αγώνες καλό είναι να επισημανθούν και 2-3 πραγματάκια που θέλουν ακόμη δουλειά. Όπως για παράδειγμα το πώς οι κεντρικοί αμυντικοί βγάζουν την πρώτη μπάλα από την άμυνα. Και αν για τον Ιντζίδη, αυτό δεν ήταν ποτέ το δυνατό του χαρτί, για τον πολύπειρο Ραούλ Μπράβο θα περίμενε κανείς καλύτερη… μεταχείριση της μπάλας. Ως ένα βαθμό βέβαια, είναι δικαιολογημένη η επιλογή του να πάει σε μακρινές μεταβιβάσεις και εδώ «κολλάει» το δεύτερο υπό συζήτηση στοιχείο προς βελτίωση. Η λειτουργία των τριών κεντρικών χαφ (Ρόβας, Ανάκογλου και Τάτος προχθές). Ο Τάτος που έχει μακράν τα πιο ποιοτικά χαρακτηριστικά «κολλούσε» στον Καπνίδη με συνέπεια όταν ο Ρόβας πήγαινε κοντά στα στόπερ είτε για να καλύψει είτε για να πάρει μπάλα, δημιουργούνταν ένα μεγάλο κενό το οποίο ως ένα βαθμό κάλυψαν με τα τρεξίματά τους Ρόβας και Ανάκογλου.

Για το θέμα στην άμυνα, επιβεβαιώνεται από το πρώτο ματς γιατί ο Αναστόπουλος επέμενε τόσο πολύ στην απόκτηση του Ταυλαρίδη. Μόλις είναι έτοιμος ο Μπουγκέρα πάντως θα δώσει λύσεις αφού και έμπειρος είναι και καλός χειριστής της μπάλας που δεν φοβάται να πάρει μέτρα στο γήπεδο. Εκεί που φαίνεται να προβληματίζει αρκετά ο προπονητής του Άρη είναι στην τριάδα των χαφ. Ψάχνεται και ψάχνει την ιδανική χημεία με τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του. Επιμένω πάντως σε κάτι που λέω από τα πρώτα φιλικά. Ο Άρης χρειάζεται ένα… μπρουτάλ αμυντικό χαφ αφού τέτοιος δεν είναι σίγουρα ο Αντρέου και όλοι οι υπόλοιποι (Ανάκογλου, Τάτος, Παυλίδης, Νέτο) είναι κατά βάση επιθετικά χαφ. Αν αποκτηθεί τον Γενάρη, θα δώσει ίσως την ευχέρεια στον «αλενατόρε» να γυρίσει τον Ρόβα στόπερ, όπως έκανε- κατ΄ ανάγκη- στα πρώτα φιλικά.

Μπροστά ο Άρης έχει λύσεις και να φανταστεί κανείς ότι στη Βέροια ήταν τιμωρημένος ο Τζεμπούρ και δεν αγωνίστηκε καθόλου ο Ίλιτς. Έκανε τη δουλειά ο αναγεννημένος Μιλούνοβιτς, o πάντα συνεπής στο… κουτί Καπνίδης και ο Μπαργκάν που πέρασε αλλαγή.

Βέβαια την Τρίτη στην Καρδίτσα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Πιο απαιτητικά, με μια ομάδα που θα παίξει κλειστά και δυνατά αφού υστερεί σε ποιότητα. Άρα θα χρειαστεί μεγαλύτερη ενέργεια, ένταση, δύναμη στη δύναμη για να μπει ο Άρης με το δεξί στη σεζόν.

ΥΓ. Κάτι για το μπάσκετ. Συνιστά αν μη τι άλλο λάθος χειρισμό, να υπάρχουν μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ διαρροές περί αλλαγής δυο τουλάχιστον αμερικανών και χθες ο Πρίφτης να ανακρούει πρύμνη επειδή προφανώς τα λεφτά των αποζημιώσεων είναι πολλά. Και μην βιαστεί κανείς να αποθεώσει τον Μαρμπλ για τους 21 πόντους αφού οι δανοί όσο φιλότιμοι και να ήταν, παραμένουν ένα μέγεθος που δεν προσφέρεται για αξιόπιστα συμπεράσματα. Κοινώς το πρόβλημα παραμένει και μεγάλωσε μετά τον τραυματισμό και του Καββαδά.